20 juli 2012; Aubeterre Branne ( 80 km)

Betsy voelt zich vandaag een stuk beter. Misschien dat gisteren het temperatuurverschil (van 33 naar 15 graden) ook een rol gespeeld heeft. We boffen tot nu toe enorm met het weer. Een dag tropische hitte gevolgd door 2 dagen bewolkt weer met een heel, heel klein beetje regen, dat op een tropische dag verfrissend genoemd zou kunnen worden.
Vanochtend hebben we een vervolgcollege gehad over de geschiedenis van de mensenrechten. Deze straf verdienden we, omdat we gisteren niet meer gedaan hebben dan de monumenten van veraf en / of alleen van buiten te bekijken. Daarna snelden we weer naar de centrale markt voor een drankje. Samenvatting van het college: Ten tijde van de revolutie heeft een aantal vrouwen de rechten van de vrouw geformuleerd. Die werden door het parlement niet aanvaard en een paar jaar later werden deze vrouwen een kopje kleiner gemaakt op de guillotine. Dat waren nog eens tijden!
Het landschap waar we doorrijden is inmiddels ingrijpend veranderd: nauwelijks korenvelden meer of velden met zonnebloemen. We fietsen nu door een relatief vlak bosgebied. Zowel Betsy als Peter genieten steeds meer van een afdaling met haarspeldbochten, dus dat kan wat worden als het echte werk in de bergen gaat beginnen.
Vandaag hebben we zoveel kilometers afgelegd dat het landschap op het eind van onze rit opnieuw veranderd is. Het bosgebied is veranderd in enorme uitgestrekte wijnvelden. We zitten dan ook in de buurt van het beroemde St Emillion. Hier wordt elke bouwval chateau genoemd, al staan er natuurlijk ook echte kastelen. Ons B&B wordt geen kasteel genoemd, maar ligt wel bovenop een heuvel en heeft een zwembad. De zon schijnt, de mensen zijn vriendelijk, kortom zo’n pelgrimstocht valt om de drommel niet mee.