4 aug; Rabanal → Villafranca del Bierzo (62 km)

Vandaag onze koninginnenrit met 2 maal een berg van de buitencategorie (meer dan 1500 meter, maar we zijn uiteraard vandaag niet bij 0 begonnen). We hadden al eerder een steentje gevonden, dat we op de top als aandenken neer konden leggen. Eigenlijk bereikten we de top voordat we er erg in hadden. Dat kwam vast doordat in ons boekje de beklimming zo steil afgebeeld was, waardoor we steeds het gevoel hadden, dat het ergste nog moest komen. We konden overigens zien hoe steil het was aan de andere fietsers die we fluitend passeerden. Bij de afdaling moesten we soms vol in de remmen, want die was inderdaad steil en hobbelig. We hadden daardoor soms het gevoel, dat we vlogen en dat willen we aanstaande donderdag pas echt gaan doen, want dan hebben we gepland om terug naar huis te gaan.
Het weer was vandaag voor ons doen bizar. Op de top was het zo koud, dat Peter kippenvel had. En verder waren de weergoden zelfs zo brutaal om ons te belagen met weliswaar een paar regendruppeltjes, maar toch voelde het als hele echte regendruppeltjes. We wisten eerst niet wat het was, maar toen herinnerden we het ons weer, dat zoiets regen heet.
Na de geslaagde beklimming en afdaling moesten er uiteraard kaarsjes gebrand worden, waarbij ook het thuisfront in gedachten meegenomen is.
In een dorpje zagen we een bijzonder originele manier van fruit etaleren: een tros bananen op een pick-up. Moe maar enorm voldaan na zo’n succesvolle beklimming en afdaling en daarna een lunch met vandaag ¾ liter rode wijn voor ons twee, gaan we nu uitrusten om morgen de volgende klim de berg de Cebreiro te kunnen gaan maken.