18 juli 2012; Charroux Dirac (78 km)

Bien cuit. Dat gaat misschien wel het thema van onze vakantie worden. Bijna 80 kilometer bij een temperatuur van 33 graden ( in de schaduw) fietsen, dat bakt zelfs de taaiste pelgrim heel erg gaar. Vandaag hebben we iets overtuigender dan gisteren gevraagd om een chambre d’hôtes en we zijn op onze wenken bediend. Een kamer met eigen ingang, TV, koelkast, magnetron en WiFi. Dit alles te midden van een giga tuin en park. We vinden, dat we dit wel een beetje verdiend hebben, ook al moesten we vandaag denken aan dat gezegde van die ezel en die steen. Het was vandaag iets meer berg op en af dan de vorige dagen. In het begin van de dag deden we dat nog redelijk fluitend. We hebben een lange middagpauze gehouden, maar vonden het overbodig om onze batterijen op te laden, want we hadden nog zoveel blokjes over! Drie kilometer voor de finish (en die was vandaag bergop) waren beide batterijen leeg en moesten we het op eigen kracht doen, maar die was er niet, dus moesten we gaan lopen. Als je meer dood dan levend in zo’n mooi B&B komt, is een warme douche al voldoende om je in de 7e hemel te voelen. Voeg daarbij een 4 gangen maaltijd, waarbij een fles (dus niet een glas!) wijn is inbegrepen. De eigenaren snapten niet dat we aan 1 glaasje al meer dan genoeg hadden. De herinneringen aan de klap van de Sangria in Poitiers lag nog iets te vers in ons geheugen. Overigens zitten we vermoedelijk in dezelfde B&B als Gerard en Astrid. We doen moeite om onze eigen weg te gaan, maar een route die met zoveel wijsheid is gekozen, is moeilijk te negeren. Dus vermoedelijk gaan er nog meer herkenbare plekken in ons verslag voorkomen.